MPM Model 5-2010 PZL Wibault 70C1

Wibault 70 (inne oznaczenie: PZL-Wibault 70) był produkowanym na francuskiej licencji, polskim samolotem myśliwskim o konstrukcji metalowej, w układzie górnopłata z podwoziem klasycznym - stałym, z okresu międzywojennego. Napęd zapewniał najczęściej pojedynczy silnik  Gnome-Rhone Jupiter 9 Ac  o mocy do 500 KM. Samolot został oblatany w 1925 r., a produkcja seryjna w Polsce trwała w latach 1929-1930. Uzbrojenie pokładowe składało się z dwóch karabinów maszynowych kal. 7,92 mm.

Wibault 70 powstał z oddolnej inicjatywy francuskiego inżyniera Marcela Wibault, który w połowie lat 20. XX wieku postanowił stworzyć samolot myśliwski o całkowicie metalowej konstrukcji. Pierwsze loty wykazały niedociągnięcia konstrukcji, które jednak po kolejnych ulepszeniach zostały poprawione. Samolotem stosunkowo szybko zainteresowała się strona polska, która postanowiła wykupić licencję na produkcję tej maszyny w naszym kraju. Zarówno zakup licencji, jak i późniejsze szkolenia polskiego personelu fabrycznego we Francji, pozytywnie wpłynęły na polski przemysł lotniczy, bowiem pozwalały na tworzenie maszyn o konstrukcji metalowej, a nie jak dotąd – drewnianej lub mieszanej. Samoloty tego typu pozostawały w linii w latach 1930-1933. Później zaczęto je kierować do jednostek szkoleniowych. Maszyna, pomimo dość nowatorskiej konstrukcji, była trudna w pilotażu i nie prezentowała sobą najlepszych osiągów.