Alapinformációk
Termékkód | afx10170 |
Súly: | 0.89 kg |
Ean: | 5014429101700 |
Méretarány | 1:144 |
Méret | 326 x 0 mm |
Darabszám | 94 |
Festés | 113 130 148 19 191 201 22 33 34 82 87 94 |
Hozzáadva a katalógushoz: | 30.10.2004 |
Címkék: | Space-shuttle |
Gyártó | Airfix |
Felelős szervezet | |
Kiedy ostatnia misja Apollo wieńczyła program lotów na Księżyc w o¶rodkach NASA trwały już prace nad urzeczywistnieniem kolejnego projektu na drodze ku podbojowi przestrzenii kosmicznej - opracowaniu Kosmicznego Systemu Transportowego. Pierwotnie zakładano, że powstanie system o możliwo¶ci ponownego wykorzystania w cało¶ci, jednak ostatnecznie możliwe było tylko połowiczne zrealizowanie takiego planu. Prom Kosmiczny jakim go znamy do dzisiaj składa się zatem z wła¶ciwego statku kosmicznego - Orbitera oraz osobnego, wynosz±cego go w przestrzeń systemu silników i zbiornika paliwa, jako jedynego wykorzystywanego jednorazowo. Orbiter kształtem przypominaj±cy samolot, jest w istocie ogromnym transporotwcem, mierz±cym ponad 40 metrów długo¶ci i o rozpięto¶ci skrzydeł sięgaj±cej 25 metrów. W specjalnie przystosowanym przedziale bagażowym moze za¶ przenosić ciężar do 30 ton, natomiast w przedziale pasażerskim 7-osobow± załogę. Co się tyczy sekcji dodatkowych silników to ich wymiary s± jeszcze bardziej
imponuj±ce: długo¶ć zarówno silników jak i wypełnionego paliwem i ciekłym tlenem zbiornika przekracza 50 metrów. Użycie tak skomplikowanego i kosztownego systemu było konieczne aby prom mógł się wznie¶ć na orbitę ziemsk±. Podczas startu nie wystarczyłyby silniki samego Orbitera i dopiero dzięki dopalaczom uzyskiwany jest niewyobrażalny ci±g ponad 3 milionów ton. Po starcie, na wysoko¶ci około 45 kilometrów, przy prędko¶ci niemal 5000 km/h dodatkowe silniki s± odrzucane i na spadochronach bezpiecznie opadaj± do oceanu. Następnie, po mniej więcej 9 minutach lotu, kiedy Orbiter osi±ga pułap 110-120 kilometrów, lec±c juz z prędko¶ci± 27000 km/h odczepia się także zbiornik. Tego już nie udaje się odzyskać i spala się w atmosferze.
A világűr felfedezése az emberiség egyik legnagyobb vívmánya. Az ember első lépéseivel az űrben és a Holdon a Föld jövője új pályára lépett. Az első űrutazásra tervezett rakétákat azonban csak egyszer lehetett használni, ami az expedíciók költségeinek növekedését eredményezte. Hamar kiderült, hogy az űr sikeres meghódítása nem folytatódhat ilyen költséges technológiák alkalmazásával. 1972-ben a NASA, az Amerikai Űrügynökség elkezdett kutatni egy újrafelhasználható űrhajót. A projekt eredménye egy rakéta és egy űrsiklóként ismert repülőgép kombinációja volt. A hatalmas üzemanyagtartállyal rendelkező űrsikló három saját hajtómű és két segédrakéta erejének köszönhetően indítható a világűrbe. Maga a komp egy közepes méretű utasszállító méreteit éri el, körülbelül hét fős személyzettel, és leginkább rakományral. Az űrsiklóflotta új lehetőségeket adott számunkra az űrben végzett tevékenységeink fejlesztésére. A műholdakat űrrepülőgépek, valamint az űrállomások olyan alkatrészei állíthatják pályára, amelyek a jövőben további űrkutatások kiindulópontjaként szolgálhatnak.
Hiba a leírásban? Jelezd számunkra
...